Jack (George Clooney) in The American, 2010: schiet snel en doet de klussen rustig. (c) BFD

INDEX >> ACHTERGRONDEN >>

HUURMOORDENAARS
De besten en slechtsten in het moordvak

Bob van der Sterre | 04/03/2011

Er zijn huurmoordenaars die je graag inhuurt. Een man als Anton Chigurh (No Country for Old Men) krijgt een zaak wel rond. Maar filmgeschiedenis heeft ook genoeg huurmoordenaarskneuzen te bieden. Hoog tijd voor een overzicht van wie aanbevelenswaardig is en wie niet.

- Anton Chigurh (Javier Bardem in No Country for Old Men, 2007)
Iemand als Anton Chigurh is mogelijk de ultieme hitman. Hij is nergens bang voor, wordt nooit gepakt en overleeft zelfs autobotsingen, met een logica die alleen hij begrijpt (en die hij uitleeft via het opwerpen van muntjes). Loopt ergens iemand rond met uw koffertje met miljoenen? Huur Anton.

- Molly (Joe Don Baker in Charley Verrick, 1973)
Molly is een cowboy die het liefst voor de maffia vuile klusjes opknapt. Van een of andere vorm van angst heeft hij geen last. Hij loopt overal binnen zonder zelfs een pistool te trekken. Een echte professional. Zo moet hij een keer maffen in een bordeel maar heeft hij geen interesse in de aangeboden meisjes. Is dat dan zo raar, een huurmoordenaar die zijn vak serieus neemt?

- The Killer (Colm Feore in The Wrong Guy, 1997)
Het is natuurlijk een trieste naam voor iemand die huurmoordenaar van beroep is. Maar daar moet de potentiële huurder even doorheen kijken. Als huurmoordenaar is hij in staat om tijdens het maken van salto’s te schieten en daarna te ontkomen aan een complete politiemacht. Het koud maken van zijn doel is ook geen punt. Het punt is dat hij wel eens betrokken wil raken in de affaire erna – een affaire die nota bene nooit een echte affaire is geweest. Niettemin: excellente keuze.

- Slevin (Josh Hartnett in Lucky Number Slevin, 2006)
Slevin is de ware moordmachine, eentje die ook nog eens een klein hartje heeft waar zelfs een belletje liefde in past. Hij handelt het liefst uit persoonlijke wraak. Een motief scheppen is dus handig. Beste punt van Slevin: hij heeft een afwijking waardoor hij nooit nerveus kan worden. Slechtste punt: hij is niet te vertrouwen.

- Jef Costello (Alain Delon in Le Samuraï, 1967)
Archetype van een huurmoordenaar. Met afstand de coolste van allemaal. Eeuwige regenjas & hoed, vakman, loner. Parkeert zijn autootje, loopt ergens naar binnen, schiet iemand neer, vertrekt. Zo doet hij zaken. Hij kan niet lachen maar dat maakt in zijn beroep weinig uit en de vrouwen schijnen het wel plezierig te vinden. Enige terzijde: neemt zijn vak misschien iets te serieus.

- Leon (Jean Reno in Leon, 1994)
Leon is iedereen aan te raden. Hij weet alles, kan alles, en ziet eruit als Jean Reno. Wat wil je nog meer! Maar iedereen heeft zijn zwakke kant. Die van Leon is werkelijk te onbegrijpelijk voor woorden: hij neemt soms twaalfjarige meisjes mee naar zijn werk. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

- Golgo 13 (Tetsuro Sagawa (stem) in The professional Golgo 13, 1983)
The professional, alias Golgo 13, is een ijskoude moord- en seksmachine ineen. Hij is zo professioneel dat het bijna parodie wordt. Zelfs als hij zelf wordt opgejaagd door CIA, FBI, het Amerikaanse leger, een slangenmens en twee ultradodelijke huurlingen, doet dat amper zijn ogen knipperen. Ultieme hitman met een beperking: hij doet alleen klussen in de geanimeerde wereld.

- Arthur Bishop (Charles Bronson in The Mechanic, 1972)
Ergens op een hoekje staan en dan iemand door het achterhoofd schieten, is niets voor hem. Voor hem is moorden een kunstwerk. Voorbeeld: hij stopt een kneedbom in een boek, prutst met het gasstel, verwisselt gewone thee met thee met slaapmiddel. Object arriveert en drinkt thee. Paar uur wachten en dan een welgemikt schot precies op het boek vanaf de overkant. Nadeel: heeft soms last van eenzaamheid.

- Ivan Dragomiloff (Oliver Reed in The Assassination Bureau, 1969)
Huurmoordenaar versus huurmoordenaars. Voorzitter Ivan Dragomiloff van een huurmoordenaarsbureau biedt zijn collega’s de optie om hem uit de weg te ruimen, ‘of ik vermoord jullie allemaal.’ Met zoveel zelfvertrouwen valt niet te spotten. Anders is het wel de inventiviteit die Dragomiloff tot een van de beste in zijn vak maakt.

- Kitty (Chingmie Yau in Naked Killer, 1992)
Kitty is een vrouwelijke moordmachine en dat kan voor de variatie geen kwaad. Kitty is getraind door een martial arts-specialist. Het nadeel van Kitty is dat ze een bepaalde aantrekkingskracht heeft op lesbische killers. Neem je dat nadeel als risico bij de klus, dan is Kitty perfect. Ze heeft eventueel altijd nog een verrassingseffect voor als het nodig is (zie de titel).

- Nikita (Anne Parillaud in Nikita, 1990)
Nog een vrouw opgeleid als moordmachine. Nikita was een project van de politiemacht. Die zei tegen haar: je gaat voor ons werken of je gaat naar de bajes. Desalniettemin kan de toekomstige huurder er de vruchten van plukken. Ze is sterk, schiet briljant, en heeft nauwelijks een zwakte, afgezien van haar absolute trouw voor enkele mannen, die je als huurder wel op de koop toe zal moeten nemen.

- Ghost Dog (Forest Whitaker in Ghost Dog, 1999)
Zeer aanbevelenswaardige huurmoordenaar. Al was het alleen al om zijn rechtschapenheid, een zeldzaamheid in dit vak. Hij ziet zichzelf niet ten onrechte als een moderne samoerai. Een nadeel van het rigide volgen van morele regels is dat ze ook tegen je kunnen gaan werken. Opmerkelijk is zijn grote passie voor duiven.

- The Jackal (Edward Fox in Day of the jackal, 1973)
Het jammerlijke is dat hij heel duur is en dat hij ook wel eens mist, maar hij weet zijn vak te verstaan, een scherpschutter die op zijn best is vanaf grote afstanden. Het interesseert hem niet hoe belangrijk de persoon in kwestie wel is. Nadeel: iemand die the jackal heet, vind je niet eenvoudig via het telefoonboek. Dubieuze connecties zijn vereist.

- Goro Hanada (no. 3) (Jo Shishido in Branded to Kill, 1967)
De yakuza heeft een eredivisie van hitmen. Deze nummer 3 doet diverse klussen. Alles gaat goed tot hij een keer mist. Vanaf dat moment is hij zelf doelwit van nummer 1. Prima kandidaat maar wel met gebruiksaanwijzing: kook veel rijst, hou vlinders bij hem weg, evenals zijn hysterische vrouw en zijn fatalistische minnares die zegt: ‘Ik ben toch al een lijk.’

- Frank Jackson (Alain Delon in The Assassination of Trotsky, 1972)
Als de potentiële huurder iemand zoekt die ergens op lange termijn het vertrouwen moet winnen van een doel, dan is hij perfect. Weet wel dat hij geen koude killer is maar angstzweet heeft op het moment suprême, en bovendien getikt wordt op de koop toe. Hij is dus maar een keer bruikbaar.

- Scorpio (Alain Delon in Scorpio, 1973)
Beter is het om met de heel erg op Frank Jackson lijkende Scorpio in zee te gaan. Scorpio is het type alleskunner, eentje die vooruit kan denken, zelfs als hij iemand volgt die zelf ook al vooruit denkt. Hij is meedogenloos en slim zoals een echte huurmoordenaar betaamt. Hij is alleen naïef als het gaat om dames (maar welke man is dat niet?) Zoals Ghost Dog een passie heeft voor duiven, heeft Scorpio er eentje voor katten uit het asiel. Die twee kunnen beter niet gaan samenwerken.

- Hawkins (Alastair Sim in The Green Man, 1956)
Hawkins kan een lijk opruimen terwijl hij schaakt met een agent. Hij is sluw en oogt als een ambtenaar. Niemand die hem ervan verdenkt huurmoordenaar te zijn. Nadeel van Hawkins is alleen dat hij om de zoveel tijd bij een bepaalde moordpoging alsmaar blijft falen. Bommen, pistolen, niets lukt hem dan meer.

- Henry Desalvo en Leonard Ferroni (Dennis Farina en Jack Kehler in Big Trouble, 2002)
Het zijn vakmannen, deze twee schutters van de maffia. Jarenlange ervaring. Dus, mits de maffia toestemt om ze te huren, doet de klant er niet slecht aan. Er is alleen een dikke maar: als de geplande moord in Florida moet gebeuren, vergeet het dan maar. Ze raken uit hun doen door radio-programma’s, geiten die op hun motorkap belanden en daklozen die in tuinen bivakkeren.

- Antonio Badalamenti (Alberto Sordi in Maffioso, 1962)
Badalamenti is onopvallend, rustig, sociaal vaardig. Ideale hitman. Er is maar een probleem: hij is het niet. Hij is gewoon een arbeider in een fabriek en heeft een gezinnetje. Badalamenti’s grote klasse als schutter is dus alleen bruikbaar als je hem naar Sicilië lokt, kidnapt, in een kist stopt en vervolgens in een vliegtuig naar de VS zet.

- Frankie Bono (Allen Baron in Blast of Silence, 1961)
Frankie Bono is in theorie een prima kandidaat. Kan vaardig schieten en schaduwen is hem ook toevertrouwd. Maar hij heeft last van stemmetjes in zijn hoofd, bezoekt oude vriendinnetjes tijdens zijn klus, kan slecht tegen Kerstmis. Huur hem dus nooit rond die tijd.

- Mr. Braddock (John Hurt in The Hit, 1984)
Het is een veeg teken als de persoon die je hebt ontvoerd om later koud te maken op zeker moment je auto zit te repareren. Het is ook onverstandig om een meisje, dat niets met de zaak te maken heeft, mee te nemen. Braddock kan er natuurlijk ook niets aan doen dat hij Myron krijgt als assistent, iemand die geen biertjes kan bestellen zonder alle aanwezigen in elkaar te meppen. Maar toch, gebrek aan doordacht handelen kenmerkt zijn stijl.

- Jack (George Clooney in The American, 2010)
Hij schiet snel en doet zijn klussen rustig. Is ook nog een technisch begaafde wapenhandelaar. Hij kan met rommel uit een garage geweldige wapens maken. Perfect? Nee, opborrelende zachte gevoelens doen Jack de das om. Waarom doet hij dan ook zijn klusjes in romantische settings als Italiaanse bergdorpjes?

- Vincent Vega (John Travolta in Pulp Fiction, 1994)
Deze man flirt met het liefje van zijn baas, knalt iemand neer omdat zijn wapen per ongeluk af gaat, en als hij naar de wc gaat, legt hij zijn wapen neer in de gootsteen. Een aanfluiting voor het vak.

- Martin Q. Blank en Brand Hauser (John Cusack in Grosse Point Blank, 1997 en War Inc. 2008)
Martin Blank is een man die het hart van een artiest heeft maar toevallig huurmoordenaar is geworden. Hij bezoekt een reünie van school, wat al redelijk stom is, maar hij vertelt ook nog aan iedereen wat zijn beroep is. Hij helpt hondjes om zeep en krijgt daardoor een andere huurmoordenaar achter zich aan. Vervolgens wordt hij – grootste huurmoordenaarsdoodzonde ooit – verliefd. Hij wil ook nog wel eens als Brand Hauser op de andere kant van de aardbol optreden.

- Lucien Bellon (Jean-Louis Trintignant in Un homme est mort, 1972)
Toegegeven, Bellon kan er ook niet veel aan doen. Hij is ook maar ingehuurd als Franse schutter in Los Angeles om iemand van een maffiafamilie koud te maken. Vervolgens Murphy’s law: alles gaat mis wat maar mis kan gaan. Een groot pluspunt: hij wordt overal vergezeld door fantastische muziek.

- Ralf Milan (Lino Ventura in Emmerdeur, 1973)
Het is niet zo dat Ralf Milan geen koele kikker is, of dat hij niet kan schieten, of dat hij enige andere vaardigheid mist. Het is alleen dat hij op een of andere manier idioten aantrekt. In plaats van zich meteen te ontdoen van zulke sukkels, neemt hij ze op sleeptouw en verpest zijn missie. Niet doen dus, deze man.

- Mikey (Elijah Wood in Chain of Fools, 2003)
Het is altijd oppassen geblazen met het inhuren van zeventienjarige moordenaars. Wat verwacht je anders dan een opschepperige huilebalk? Het is een huurmoordenaar van het soort dat tijdens een klus in een ziekenhuis in een discussie belandt met een andere huurmoordenaar, waarna de twee cowboytje gaan spelen op de gang.

- Onbekende (?? in Un nommé la Rocca, 1961)
Helaas was er in 1961 nog geen internet waar de argeloze huurder ongetwijfeld massaal voor zijn wanprestaties zou worden gewaarschuwd. Tijdens de voorbereiding op een klus krijgt hij een preek van iemand. Deze ene preek blijkt voor hem voldoende om zonder aarzeling zijn koffer te gaan pakken en te vertrekken.

- Ray (Colin Farrell in In Bruges, 2008)
Vertrouw ze nooit, die jonge gasten die het wel even denken te gaan maken als huurmoordenaar. Voor je het weet schieten ze een onschuldig kind neer en moet je ze in het buitenland koud laten maken door weer een andere huurmoordenaar. Zelfs dat lukt niet want types zoals Ray zijn aardig. Zelfs leuke meisjes – het zij ze vergeven – vallen daarvoor.

- Diverse huurmoordenaars in een hotel in Lake Tahoe (Smokin’ Aces, 2006)
Er is maar een doel, een man, in een penthouse van een hotel in Lake Tahoe. Fluitje van een cent zou je zeggen. Hij kan geen kant op. Er worden verscheidene huurmoordenaars tegelijk op af gestuurd. En wat doen ze? Ze verprutsen het allemaal! Ga met niemand van deze prutsers in zee want ze maken er een oorlog van, in plaats van zoals het hoort gewoon het doel koud te maken.